Motorbiketourtje & yogaretreat Pai

Eind januari besteedde ik mijn laatste 2 weken in Thailand, in en rond Pai. De eerste dagen was ik in Pai met Ashley (die ik in Chiang Mai had ontmoet begin december) en haar Russische vriend Roman, die al een maand daar doorgebracht hebben. Samen hebben we scooters gehuurd en allerlei moois in de omgeving bezocht: de canyon, een stone forest, Moon village (een japans hippie nederzettinkje waar we volle maan gevierd hebben rond een kampvuur in een tiki), de organic farm waar Ashley een paar dagen gewerkt heeft en een van de vele natuurlijke hot springs.
Daarna ging ik een lang weekend op motortour naar Mae Hong Son met Wouter, een mede-Amsterdammer waar ik bij de Circusschool in Pai mee aan de praat raakte omdat ik hem "Mindfuless voor dummies" zag lezen. Deze rit door de bergen duurt op de scooter ongeveer 5 uur en is beroemd om de spectaculaire uitzichten. Op de heenweg zijn we gestopt bij een prachtig klooster met allemaal grotten waar je kan mediteren, en hebben we tijdens het avondeten langs de weg met onze nieuwe Thaise vrienden pornografische yogaplaatjes bekeken en gedanst op Thaise en Nederlandse hitjes (LL: youtube maar eens 'Job to do' van Kralabau), dit alles onder het genot van de Thaise specialiteit: Hong tong met sodawater.
In Mae Hong Son beklommen we een bergje naar een tempel met supermooi uitzicht en bezochten we een lokaal marktje en een "Long neck" dorpje, waar de vrouwen kilo's gouden ringen om hun nek dragen om die zo lang mogelijk te maken, hun schoonheidsideaal. Ik wilde eigenlijk niet naar zo'n toeristische human zoo, omdat ik het ongepast vind om aapjes te gaan kijken in een 'traditioneel' dorpje, maar Wouter wilde het heel graag. Achteraf ben ik wel heel blij dat we gegaan zijn, want dit dorp lag echt in the middle of nowhere heel vlakbij Myanmar, het was lang niet zo toeristisch als ik dacht, we zijn onderweg steeds hartelijk begroet door de nieuwsgierige lokale bevolking en de schriften en pennen die we aan de schoolkinderen uitdeelden (hadden we eerder van een stel uit Singapore gekregen omdat zij ze vergeten waren) werden met grote vreugde aangenomen.
Op de terugweg naar Pai stopten we nog een paar uur bij een mud spa, waar we heerlijk gepamperd zijn in natuurlijke modder- en mineraalbaden.. een geslaagd weekend!

De laatste week was ik op yogaretreat, net buiten Pai. De setting alleen al was het geld dubbel en dwars waard: we zaten midden tussen de rijstvelden met schitterend uitzicht, elke dag prachtige zonsop- en -ondergang en 's avonds de helderste sterrenhemel die ik ooit heb gezien!!

De dagen zagen er als volgt uit:

7:00 rise and shine, verse gember-limoenthee en chai tea drinken

7:30 nasal cleaning (met zout water beide neusgaten doorspoelen) en ademhalingsoefening

8:00 hatha yoga

9:30 meditatie

10:00 ontbijt

Pauze

11:30 filosofieles

13:00 meditatie en ademhalingsoefening

14:00 lunch

Pauze

17:00 Yin yoga

19:00 meditatie of chanting

19:45 avondeten

(En elke avond om 21 uur lagen we uitgeput op bed)

Het eten was allemaal veganistisch en gemaakt van groenten uit eigen, biologische tuin en ik heb nog nooit zo lekker gegeten als die hele week: elke ochtend, middag en avond kregen we een ander gerecht en het zag er allemaal even mooi uit en was echt verrukkelijk!
De yogalessen zelf vond ik niet zo denderend omdat hatha en yin behoorlijk langzame yogastijlen zijn; ik heb geen druppel gezweet de hele week, terwijl ik juist meer ontspan tijdens fysiek uitdagende yoga. Daarnaast vond ik Bhud, de leidster van de retreat, niet zo fijn lesgeven omdat ze niet veel begeleiding gaf en mensen niet corrigeerde als ze de houdingen niet goed uitvoerden. En de filosofielessen waren regelrechte indoctrinatie over hoe we zouden moeten leven: geen chemicaliën gebruiken op welke manier dan ook, ziek worden heb je zelf in de hand en je moet dingen accepteren zoals ze zijn en mild zijn voor jezelf en anderen en niet oordelen - maar o wee als je je niet houdt aan deze dingen..
Maar Bhud is echt een schat en een superleuke vrouw en ik heb heel veel bewondering voor wat zij allemaal met haar lichaam kan, en we hebben ook zoveel gelachen de hele week!

Wat voor mij als verrassing kwam was het feit dat het elke dag tot de lunch silent session was: tussen opstaan en 14:00 uur brachten we in stilte door (behalve eventuele vragen tijdens de filosofieles). En ik vond het echt heerlijk! Zoveel meer rust en ruimte in m'n hoofd :). Het kostte me dan ook best veel moeite elke dag om weer om te schakelen naar casual gesprekken tijdens de lunch.

De andere 13 deelnemers (waaronder 5 mannen) waren tussen de 22 en 42 en kwamen o.a. uit India, Rusland, Engeland, de VS, Canada en Zwitserland. Het klinkt lekker cliché maar het was echt een fijne groep die al snel heel vertrouwd voelde. Mijn kamergenoot was Cecilia, een danseres uit Toronto met wie ik vanaf het begin af aan een hele goede klik had en die ik zeker nog ga zien in de toekomst.
Rangana, de 42 jarige vrouw uit India die in Londen woont, speelde voor mij een hele speciale rol in de retreat. Zij heeft een Phd in Cancer research in Oxford behaald en leidde een billion dollar company, tot ze een paar jaar geleden zelf ernstig ziek werd en het roer omgooide. In minder dan een half jaar is ze genezen, door een combinatie van verschillende oosterse geneeswijzen. Nu werkt ze als coach en healer en reist ze de hele wereld over om lezingen te geven. Tijdens de retreat heeft ze mij ontzettend geïnspireerd, en als ik in Sydney ben ga ik via Skype door haar gecoacht worden, en ik wil haar heel graag bezoeken- in Londen of India. Voordat ik uit Nederland vertrok had ik nooit de ambitie om zelf naar India te gaan, maar heel deze reis voel ik een hele sterke drang om erheen te gaan (o.a. voor yoga en Ayurveda) en ik zit er nu over te denken om dat deze zomer te gaan doen!

Afgelopen oktober en november heb ik in Amsterdam een cursus mindfulness gedaan, waarbij ik kennis heb gemaakt met verschillende meditatietechnieken en waar ik nog steeds ontzettend veel aan heb- de audiobestanden staan op mijn telefoon en ik beluister het ook hier bijna dagelijks. Tijdens de retreat hebben we veel verschillende meditatie oefeningen gedaan, waaronder geluidsmeditatie en dansmeditatie, die ik beide nog nooit had gedaan en ik helemaal fantastisch vond. Bij de geluidsmeditatie had ik natuurgeluiden of heel rustige instrumentale muziek verwacht, maar het bleek bonkende technomuziek te zijn. Normaal vind ik dat niet om uit te staan en dat is een van de redenen waarom ik niet van uitgaan hou, maar mediteren erop was echt de beste meditatie ooit voor mij! De dansmeditatie was met de ogen dicht dansen, waarbij ik me vrijer voelde tijdens het dansen dan ik me in jaren heb gevoeld. Een van mijn voornemens voor mijn tijd in Sydney of na thuiskomst is dan ook om het dansen weer op te pakken. Ook chanting, waarbij je met de hele groep mantra's zingt (en het geen donder uitmaakt hoe vals ik zing haha), vind ik echt heel erg leuk en zou ik graag meer willen doen.

[Hopelijk zijn jullie er nog, na deze lap tekst over meditatie en 'zweverigheid'!]

Omdat Pai hoog in de bergen in het noorden van Thailand ligt, is het 's ochtends vroeg en na zonsondergang zo'n 20 graden kouder (!!!!) dan overdag. Op de motorbike en tijdens de yogalessen (die buiten werden gegeven) was het ontzettend koud en moesten we ons echt goed inpakken -- mijn backpack zit inmiddels propvol met alle winterkleding die ik daar heb moeten aanschaffen: een warme jas, muts, 2 sjaals, extra legging & trui, handschoenen, 6 paar sokken.. Heb hier uiteindelijk dus toch nog wat winterse kou meegemaakt ;).

De laatste dag van de retreat zijn we met z'n allen nog naar een in de bossen en voor toeristen verstopte hot spring geweest om de week af te sluiten. Maar vóór we het water in gingen deden we nog wat 'karma yoga': met vuilniszakken rondlopen en het rondslingerende afval verzamelen.

Daarna was het helaas tijd om uit Pai te vertrekken - de volgende ochtend vloog ik namelijk vanaf Chiang Mai naar Bali, voor alweer de afsluiter van mijn tijd in Zuidoost-Azië.