Geroddel & gedoe
Blijf op de hoogte en volg Belle
05 Januari 2016 | Thailand, Ko Chang
Net als in ieder dorp wordt ook hier een heleboel over elkaar gepraat en is er van alles gaande, wat ervoor zorgt dat het leven een stuk minder paradijselijk is dan het lijkt. Het is serieus net een soap!
Binnen de groep Fransen is namelijk allemaal gedoe: tussen de broer en zus die de eigenaren van het restaurant zijn (en degenen die mij inhuren als yogalerares hier) en de andere Franse eigenaren van de bungalows zijn allerlei zakelijke meningsverschillen, want het restaurant schijnt het bizar slecht te doen nu vergeleken met andere jaren, toen er nog anderen bij betrokken waren. Maar ook de broer en zus onderling hebben een grote clash gehad iets van 10 dagen geleden, waarna hij voor een paar dagen verdween zonder dat iemand wist waar hij was. Gelukkig kwam na een paar dagen wel een teken van leven, maar hij mag nu nog steeds niet terugkomen van zijn zus en de anderen. Zij liep tijdens de drukte rondom Kerst en Oud&Nieuw rond als een kip zonder kop, gaat elke avond feesten en komt daardoor soms helemaal niet of pas eind van de middag in het restaurant, waar steeds te weinig personeel is en voor wie beide managers dus praktisch altijd afwezig zijn. Ondertussen is ze ook nog verwikkeld in een liefdesdriehoek met de Thaise manager van een populaire bar hier op het eiland en haar andere (Nederlandse) vriend, die hier de afgelopen weken op vakantie was met zijn ex-vriend en zich misschien gaat inkopen in het restaurant in plaats van de broer. Volgen jullie het nog ;)?
Daarnaast gebruikt een groot deel van de Fransen regelmatig allerlei drugs en lopen ze soms om 11 uur 's ochtends high rond, nog steeds wakker en stuiterend van de energie. Dat mogen ze lekker zelf weten natuurlijk, maar er schijnt op Oud&Nieuw ook aan verschillende klanten drugs verkocht te zijn en dat vind ik niet oké. En dit is nog lang niet alles wat er zich afspeelt. Iedere keer hoor ik van verschillende mensen weer meer verhalen en gedoe, maar eigenlijk ben ik liever helemaal nergens van op de hoogte.
Ook ik zit zelf in een stomme situatie nu; de Thaise vrouw van de beautysalon kijkt mij namelijk amper nog aan als we elkaar tegenkomen.
Ze kwam in de afgelopen weken hier meerdere keren te laat de yogales binnenlopen en ging vervolgens weer eerder weg, en zat soms ook tijdens de les op haar mobiel. Dit zat mij nogal dwars: het verstoort de flow van de les en anderen krijgen dan misschien ook het idee dat ze kunnen komen en gaan wanneer het hen uitkomt, terwijl een yogales uit een begin, een midden en een eind bestaat - dus als je halverwege pas binnenkomt of te vroeg weer weggaat mis je daarmee een belangrijk deel van de les. Maar ook omdat het mij onzeker maakte of ze mijn lessen misschien niet goed of leuk of uitdagend genoeg vindt.
Na het een paar keer aangezien te hebben en me er druk over te maken, heb ik haar toen het weer een keer gebeurde na afloop opgezocht in haar beautysalon en er iets van gezegd. Ze bood haar excuses aan en zei dat het komt omdat ze de salon niet te lang onbeheerd kan laten. Maar ik had het véél genuanceerder moeten brengen, met mijn Nederlandse directheid heb ik haar enorm beledigd; het is in de Thaise cultuur echt helemaal not done om kritiek te uiten. En zij is een van de eigenaren hier en ik ben hier maar een tijdelijke 'werknemer', dus achteraf voelt het helemaal niet goed dat ik er iets van gezegd heb, ik had het niet moeten doen. Ik baal echt van hoe het gelopen is en dat ik haar zo beledigd heb, maar leer er wel ook weer veel van; nu weet ik dat ik het een volgende keer anders moet aanpakken.
Gelukkig zijn er ook redenen om hier nog wél even te blijven, na al deze negatieve verhalen! Het lesgeven gaat goed, ik krijg steeds hele leuke reacties van leerlingen en probeer veel afwisselende lessen in elkaar te zetten, wat voor mijzelf ook leuk en leerzaam is. En Alexandros en Léa zijn hier, een superleuk pasgetrouwd stelletje (hij Grieks/Duits en zij Frans) dat een jaar samen op huwelijksreis is rond de wereld en nu hier als vrijwilligers aan het werk in het restaurant zijn. Vanaf het begin klikt het heel erg goed tussen ons, we kunnen urenlang aan één stuk door over van alles en nog wat praten. Ze zijn inmiddels trouwe leerlingen in de yogalessen en leuk gezelschap voor de vrije uurtjes. Zaterdag was onze vrije dag en zijn we naar de Klong Plu waterval geweest hier vlakbij, waar we de hele middag heerlijk gezwommen en gerelaxt hebben.
Léa is marketing director voor Nike in Parijs en Alexandros heeft al 5 jaar meerdere succesvolle reisblogs waarmee hij zijn geld verdient, en met z'n 3en hebben we een website, Facebookpagina en Instagram profiel voor mij als yogadocente gemaakt. En zij hebben met veel liefde de afgelopen dagen hun tijd en energie gegeven om mij te helpen. Ik wil helemaal niet commercieel of 'beroemd' worden, maar het is wel belangrijk dat ik een site heb waarnaar ik leerlingen kan verwijzen als ze vragen waar ik hierna ga lesgeven bijvoorbeeld, of om aan een potentiële nieuwe werkgever te laten zien (zo was er gisteren een Griek met plannen om yoga en massage te gaan aanbieden bij zijn hotel op Sifnos).
Ondanks allerlei leuke Whatsapp-brainstormsessies met jullie, heb ik besloten voor mijn eerste instinct te gaan en Leela Yoga te gebruiken als 'merknaam'. Op de website http://bellejansen.tumblr.com mogen jullie lezen waarom ;). De website is lang niet perfect, we willen nog een foto van goede kwaliteit maken tijdens een van de lessen bijvoorbeeld, maar leuk als jullie alvast even willen kijken!
Binnen de groep Fransen is namelijk allemaal gedoe: tussen de broer en zus die de eigenaren van het restaurant zijn (en degenen die mij inhuren als yogalerares hier) en de andere Franse eigenaren van de bungalows zijn allerlei zakelijke meningsverschillen, want het restaurant schijnt het bizar slecht te doen nu vergeleken met andere jaren, toen er nog anderen bij betrokken waren. Maar ook de broer en zus onderling hebben een grote clash gehad iets van 10 dagen geleden, waarna hij voor een paar dagen verdween zonder dat iemand wist waar hij was. Gelukkig kwam na een paar dagen wel een teken van leven, maar hij mag nu nog steeds niet terugkomen van zijn zus en de anderen. Zij liep tijdens de drukte rondom Kerst en Oud&Nieuw rond als een kip zonder kop, gaat elke avond feesten en komt daardoor soms helemaal niet of pas eind van de middag in het restaurant, waar steeds te weinig personeel is en voor wie beide managers dus praktisch altijd afwezig zijn. Ondertussen is ze ook nog verwikkeld in een liefdesdriehoek met de Thaise manager van een populaire bar hier op het eiland en haar andere (Nederlandse) vriend, die hier de afgelopen weken op vakantie was met zijn ex-vriend en zich misschien gaat inkopen in het restaurant in plaats van de broer. Volgen jullie het nog ;)?
Daarnaast gebruikt een groot deel van de Fransen regelmatig allerlei drugs en lopen ze soms om 11 uur 's ochtends high rond, nog steeds wakker en stuiterend van de energie. Dat mogen ze lekker zelf weten natuurlijk, maar er schijnt op Oud&Nieuw ook aan verschillende klanten drugs verkocht te zijn en dat vind ik niet oké. En dit is nog lang niet alles wat er zich afspeelt. Iedere keer hoor ik van verschillende mensen weer meer verhalen en gedoe, maar eigenlijk ben ik liever helemaal nergens van op de hoogte.
Ook ik zit zelf in een stomme situatie nu; de Thaise vrouw van de beautysalon kijkt mij namelijk amper nog aan als we elkaar tegenkomen.
Ze kwam in de afgelopen weken hier meerdere keren te laat de yogales binnenlopen en ging vervolgens weer eerder weg, en zat soms ook tijdens de les op haar mobiel. Dit zat mij nogal dwars: het verstoort de flow van de les en anderen krijgen dan misschien ook het idee dat ze kunnen komen en gaan wanneer het hen uitkomt, terwijl een yogales uit een begin, een midden en een eind bestaat - dus als je halverwege pas binnenkomt of te vroeg weer weggaat mis je daarmee een belangrijk deel van de les. Maar ook omdat het mij onzeker maakte of ze mijn lessen misschien niet goed of leuk of uitdagend genoeg vindt.
Na het een paar keer aangezien te hebben en me er druk over te maken, heb ik haar toen het weer een keer gebeurde na afloop opgezocht in haar beautysalon en er iets van gezegd. Ze bood haar excuses aan en zei dat het komt omdat ze de salon niet te lang onbeheerd kan laten. Maar ik had het véél genuanceerder moeten brengen, met mijn Nederlandse directheid heb ik haar enorm beledigd; het is in de Thaise cultuur echt helemaal not done om kritiek te uiten. En zij is een van de eigenaren hier en ik ben hier maar een tijdelijke 'werknemer', dus achteraf voelt het helemaal niet goed dat ik er iets van gezegd heb, ik had het niet moeten doen. Ik baal echt van hoe het gelopen is en dat ik haar zo beledigd heb, maar leer er wel ook weer veel van; nu weet ik dat ik het een volgende keer anders moet aanpakken.
Gelukkig zijn er ook redenen om hier nog wél even te blijven, na al deze negatieve verhalen! Het lesgeven gaat goed, ik krijg steeds hele leuke reacties van leerlingen en probeer veel afwisselende lessen in elkaar te zetten, wat voor mijzelf ook leuk en leerzaam is. En Alexandros en Léa zijn hier, een superleuk pasgetrouwd stelletje (hij Grieks/Duits en zij Frans) dat een jaar samen op huwelijksreis is rond de wereld en nu hier als vrijwilligers aan het werk in het restaurant zijn. Vanaf het begin klikt het heel erg goed tussen ons, we kunnen urenlang aan één stuk door over van alles en nog wat praten. Ze zijn inmiddels trouwe leerlingen in de yogalessen en leuk gezelschap voor de vrije uurtjes. Zaterdag was onze vrije dag en zijn we naar de Klong Plu waterval geweest hier vlakbij, waar we de hele middag heerlijk gezwommen en gerelaxt hebben.
Léa is marketing director voor Nike in Parijs en Alexandros heeft al 5 jaar meerdere succesvolle reisblogs waarmee hij zijn geld verdient, en met z'n 3en hebben we een website, Facebookpagina en Instagram profiel voor mij als yogadocente gemaakt. En zij hebben met veel liefde de afgelopen dagen hun tijd en energie gegeven om mij te helpen. Ik wil helemaal niet commercieel of 'beroemd' worden, maar het is wel belangrijk dat ik een site heb waarnaar ik leerlingen kan verwijzen als ze vragen waar ik hierna ga lesgeven bijvoorbeeld, of om aan een potentiële nieuwe werkgever te laten zien (zo was er gisteren een Griek met plannen om yoga en massage te gaan aanbieden bij zijn hotel op Sifnos).
Ondanks allerlei leuke Whatsapp-brainstormsessies met jullie, heb ik besloten voor mijn eerste instinct te gaan en Leela Yoga te gebruiken als 'merknaam'. Op de website http://bellejansen.tumblr.com mogen jullie lezen waarom ;). De website is lang niet perfect, we willen nog een foto van goede kwaliteit maken tijdens een van de lessen bijvoorbeeld, maar leuk als jullie alvast even willen kijken!
-
05 Januari 2016 - 08:40
Linda Bloch:
Pfff Bellief,
wat een update, zeg! Dat je je hier allemaal door heen weet te slaan op zo'n opbouwende wijze! Petje af. Ik ga zo op je website kijke' en gun je in dit nieuwe jaar alles waar je naar verlangt!
lindaliefskusknuflach -
05 Januari 2016 - 10:58
Hannah:
Oei oei oei. Net een soap inderdaad! Haha, zou me er gewoon lekker zo veel mogelijk buiten houden, blijf lekker Zen ;) Lastig wel dat je de mevrouw van de beautysalon per ongeluk beledigd hebt (hoewel zij toch ook moet snappen dat het niet oke is dat ze op haar telefoon zit tijdens de yoga?). Kun je misschien nog een keer met haar praten? Of iets lekkers voor haar meenemen om het goed te maken?
Zal binnenkort even op je site kijken en je eventuele tips natuurlijk mailen (sorry, nog geen tijd voor gehad!). Veel succes, en ondanks alle drama ook veel plezier daar! Liefs :)
PS. Een jaar op huwelijksreis wil ik ook wel! Alleen eerst nog even een vriend vinden.. Tot die tijd doe ik 'research' in de vorm van het kijken naar 'Say Yes to the Dress' ;) -
05 Januari 2016 - 11:50
Flo:
hi Bellie,
Ik vind het supergoed dat je wat tegen die beautysalon vrouw hebt gezegd, het is toch ook ongelooflijk asociaal om te laat binnen te komen, vroeg weg te gaan, en je telefoon te checken tijdens een yoga les? Dat lijkt mij dan juist helemaal in de thaise cultuur echt not done.
Goed maken met haar is natuurlijk altijd een goed idee, maar ik denk dat het heel goed en verstandig is om gewoon voor de kwaliteit van je eigen lessen te kiezen, en die niet te willen laten verstoren door mensen die zich niet aan de normen houden.
Ik ben benieuwd naar je website, ga m binnenkort even checken!
Veel liefs,
Flo -
05 Januari 2016 - 15:41
Leonie:
Lieve Belle,
het klinkt alsof je heel goed voor jezelf hebt gezorgd, wat dat betreft ben ik het helemaal met Florien eens. En je site ziet er al leuk uit. Graag nog meer van die mooie pose-foto's!
Liefs,
Leonie -
05 Januari 2016 - 20:06
Carry:
Mijn zusje <3 -
08 Januari 2016 - 05:37
Jef:
Hoi Belle,
Het verhaal over de mevrouw van de beauty salon is heel erg herkenbaar. Thai lijken heel makkelijke vrolijke mensen. Maar sommigen hebben heel erg lange tenen en eenmaal gebeurd valt er niet veel meer aan te doen. Ik zou er niet op terugkomen want dat wordt misschien gezien als teken van zwakte, en het wordt er denk ik niet beter op. Gewoon doen of je neus bloedt.
Ik heb ook zo'n ervaring, een jonge jongen die aan onze boot werkte en de romp net boven de waterlijn met steeds fijner schuurpapier gepolijst had. Het glom prachtig. De volgende dag moest hij onder de waterlijn schuren met heel grof schuurpapier. Daarbij schuurde hij met lange halen ook het stuk dat hijzelf de vorige dag glimmend gepolijst had.
Ik heb gedurfd hem daarop te wijzen en hem te zeggen dat hij het gepolijste deel moest afplakken. Daar is hij zo boos om geworden dat hij afgenokt is, en hij heeft niet meer aan onze boot willen werken. Stuurs en nukkig.
Ik blij toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
