Tien dagen consumerism in Shenzhen & Hong Kong

Toen ik nog bij Blue Lagoon op Koh Chang woonde en yogales gaf, belde ik op een dag met Inez - mijn LIEFSTE studievriendin van de UvA - en smeedden we het plan om elkaar eind mei in Shenzhen te zien, waar zij samen met vriendje Douwe een paar maanden onderzoek zou gaan doen voor hun masterscriptie. Het was nog zo ver weg en ik had geen idee waar ik in de tussentijd in hemelsnaam zou zijn maar ik wist zeker dat ik hen wilde gaan opzoeken in Shenzhen, een Chinese Special Economic Zone vlakbij Hong Kong waarover ik tijdens mijn studie ook veel had geleerd. Nog niet zo lang geleden was het nog een ruraal gebied met vissersdorpjes, maar zo'n 30 jaar geleden werd een enorme megastad uit de grond gestampt als uitvalsbasis voor handel met Hong Kong (en zo de hele wereld) en inmiddels wonen er 20 miljoen mensen en is het de meest dichtstbevolkte stad van China!

Na samen met Fabienne in Sri Lanka te zijn geweest had ik enorme heimwee naar het fijne sociale leven in Amsterdam en begon ik met aftellen tot ik Inez zou zien. De laatste twee maanden in Luang Prabang waren gelukkig wel heel erg leuk (de heimwee nam weer af) en vlogen voorbij, en opeens stond ik om half één 's nachts bij een kiosk in Shenzhen met iemands telefoon te bellen: "volgens mij ben ik er".
Ontzettend moe van de reis, een taxirit vanaf het vliegveld die meer dan mijn goedkope AirAsia vliegticket kostte en in mijn enthousiasme had ik een fles wijn gekocht zonder de wisselkoets te weten, haha - zo blij om Inez en Douwe te zien :).

Vanuit mijn bed in het appartement op de 14e verdieping had ik supermooi uitzicht over ontelbare flats- nogal een verschil met het kleine & serene Luang Prabang.
Shoppen, shoppen, shoppen en gekke attractieparken (zoals Windows of the World, een soort Madurodam maar dan met allerlei wereldwijde highlights) is waar Shenzhen bekend om staat maar dat hebben we allemaal overgeslagen.
Vijf dagen lang hobbelde ik vrolijk achter Inez en Douwe aan, die hun weg inmiddels goed weten en me de leukste plekjes lieten zien. Wat ik verwacht had van China (bizarre mensenmassa's, op straat spugende & rochelende mensen, ranzig eten, amper kunnen communiceren in het Engels, overdreven aanwezige overheid) kwam maar deels uit. De stad is heel erg uitgestrekt, er is niet echt een centrum, er zijn allerlei leuke urban villages en overal is veel groen waardoor het niet voelde als een enorm drukke miljoenenstad.

Na onze vijf dagen samen (zo lang/kort was mijn visum geldig) nam ik de metro naar de grens met Hong Kong, om daar nog vijf dagen in mijn eentje door te brengen. Ik mocht slapen in het appartement van een jongen die Carry en ik jaren geleden op reis hadden ontmoet, die zelf niet in de stad was, in een hele leuke buurt (Soho) op Hong Kong island. In totaal bestaat de stad uit 236 eilanden maar slechts een aantal daarvan zijn bewoond, meer dan de helft van het grondgebied van Hong Kong is natuurgebied.

Hong Kong is het perfecte voorbeeld van hoe oost en west samen kunnen komen; aan de ene kant lijkt het net New York of een willekeurige andere global city (moderne architectuur, het aanbod van winkels en restaurants en alle mensen die haastend over straat lopen in hun chique pak), aan de andere kant zijn er vele leuke Chinese elementen (zoals oudere Chinese architectuur/tempels, gebouwen die volgens feng shui-principes worden gebouwd, street food, ouderwetse thee & dimsum tentjes, mensen die op straat Mahjong of andere spelletjes aan het spelen zijn). De bevolking is enorm gemengd; doordat het tot 1997 onderdeel van Engeland was en een van de grote financiële centra van de wereld zijn er veel Westerse expats naast de autochtone Hongkongers, migranten uit Mainland China en arbeidsmigranten uit allerlei andere landen in de regio. Het Museum of History vond ik (als urbanism geek) echt ontzettend leuk: het vertelt in 8 fases de hele geografische/culturele ontwikkeling van Hong Kong vanaf de vorming van de aarde tot de groei van de metropool die het nu is, met allerlei filmpjes, radiofragmenten, nagebouwde dorpjes en interactieve elementen.

Na drie dagen superveel rondgelopen te hebben door de verschillende buurten van de stad was ik behoorlijk over-verzadigd van alle indrukken: letterlijk óveral reclameborden, restaurants en allerlei soorten winkels die schreeuwen om je te laten consumeren. Alles lijkt om geld te gaan en iedereen is gehaast, druk druk druk. Het zorgde ervoor dat ik me ook opgefokt en gestressed voelde en 's nachts niet in slaap kon vallen omdat ik nog zoveel indrukken moest verwerken maar toch heel vroeg wakker te worden elke ochtend. Ik heb zeker genoten van het lekkere eten in sommige hippe healthy food restaurants en de goede koffie, en heb me ook laten verleiden om een nieuwe outfit en zonnebril te kopen, maar wilde ook graag weer wat rust en groen om me heen en weg van de stedelijke stress. Dus nam ik de ferry naar Lamma island, een van de andere eilanden waar een aantal kleine dorpjes zijn, geen auto's rijden, geen hoogbouw is en een veel meer relaxte sfeer is, om daar een wandeling te maken en even op het strand te zitten.
Op mijn laatste dag heb ik Victoria Peak beklommen, het hoogste punt van Hong Kong island, met echt spectaculair uitzicht over de hele stad. Ik had enorme mazzel, de dagen ervoor was het erg veel aan het regenen (typhoon seizoen) maar dit was een heerlijk zonnige, heldere dag! Wel een bijzondere 'bergwandeltocht' was het: alle paden perfect verzorgd, soms zelfs geasfalteerd, en bovenop een enorm shopping mall en een McDonalds.

Compleet uitgeput door het lange wandelen van die dag en alle slechte nachtrust vertrok ik die avond naar het vliegveld: op naar BALI !