Afscheid van Zuidoost Azië

Onze tijd in Ho Chi Minh City was maar kort maar we vonden het een fijne stad. Het is het meest welvarend van het land en dat is te merken aan de breder opgezette straten met dure winkels, westerse ketens en chique auto's. Maar toch is het ook nog echt Vietnamees als je de wat kleinere, gezellige straatjes ingaat: de vele eetkraampjes met plastic kinderstoeltjes, de koffietentjes waar mannen rustig hun middagen slijten, de verkopers die de straten met hun beladen fietsen afgaan, de scooters die voorbij sjezen.. Van de Franse koloniale tijd zijn nog veel mooie gebouwen overgebleven en er zijn meerdere stadsparken waar je lekker aan de chaos van de straten kunt ontsnappen of mee kunt aerobicsen met de lokale zestigers. We hadden heel wat meer uren door de stad kunnen dwalen en rondkijken!

Maar de volgende dag gingen we naar de Mekong Delta, een groot gebied in het zuiden van Vietnam waar de Mekong rivier zorgt voor vruchtbare grond waar enorme hoeveelheden rijst verbouwd worden (voor eigen gebruik en export). Onze vrolijke gids Thuy heeft ons veel over het land verteld en we hebben de dag goed besteed: eerst in een bootje over de Mekong gevaren en onderweg op een floating market fruit gekocht en toen op een eilandje door een dorp en boomgaarden gefietst, waar we ook een kijkje mochten nemen in het huis van een familie.
De ochtend erna gingen we met een tour naar de Cu Chi tunnels, wat wel interessant was maar een stuk minder goed: de gids sprak nogal robot-achtig engels en leidde ons erg gehaast door het bos waar de Vietnamezen tijdens de oorlog een slim tunnelsysteem hadden gemaakt om de Amerikanen te slim af te zijn. Na een verjaard propaganda filmpje over de oorlog werden we weer in de bus gezet, terug naar de stad.

Aan het eind van de middag gingen we naar Phu Quoc, een Vietnamees eiland voor de kust van Cambodja. Het eiland is nog redelijk rustig (ook vanwege het regenseizoen nu) maar er worden helaas allemaal resorts bijgebouwd nu, dus over een paar jaar zal het heel anders zijn daar. We wilden onze laatste dagen graag op een lekker paradijselijk strand doorbrengen (om ons mentaal voor te bereiden op de kou in Nederland) en hebben heerlijk vers seafood gegeten en kokosnoten gedronken. Na twee dagen daar gingen we weer terug naar het vasteland, voor onze laatste nacht in Vietnam.. Het zijn 3 mooie weken geweest, waarin we een heleboel gezien en gedaan hebben!

Vandaag besteedden Anne en ik onze laatste middag winkelend en etend in Bangkok, en logeren we in het luxe expat-appartement van Hendrik, een Duitser die ik maanden geleden in Chiang Mai heb ontmoet, inclusief rooftop zwembad en sauna :).

De afgelopen dagen dacht ik na over de hoogte- en dieptepunten en alle ervaringen die ik deze reis heb opgedaan. Een selectie van de vele dingen die ik de afgelopen maanden heb geleerd:

- een ontbijtje met rijst of noodle soup te waarderen

- dat ik lang niet zo'n truttig stadsmeisje ben als ik dacht: ik vond het heerlijk om dagenlang zonder spiegel, douche of make-up door de jungle te banjeren, ben zowaar een natuurliefhebber en heb heel wat stoere activiteiten ondernomen :)

- dat er makkelijk een heel gezin op één scooter past en dat kinderen van 8 prima chauffeurs zijn

- dat je languit op een scooter kunt liggen dutten en dat vrachtwagens overbodig zijn als je weet hoe je een scooter vol kunt stouwen

- dat 'ja' in deze regio ook 'nee' of 'ik weet niet' betekent en je locals de weg niet moet vragen, tenzij je lekker wilt verdwalen

- dat het uiterlijk van locals in alle verschillende landen wel degelijk te van elkaar onderscheiden is, en dat ik me met mijn uiterlijk voor kan doen als Franse, Braziliaanse, Indonesiër én Birmese

- dat niemand raar opkijkt van in het openbaar teennagels knippen of puisten uitduwen, uit het raam van de bus kotsen, afval uit het raam kieperen en uitgebreid rochelen op straat

- dat vrouwen en kinderen vrolijk de hele dag rondlopen in vrolijke tweedelige pyjamapakjes en dat het voor Aziatische mannen trend is om de haren die uit moedervlekken in hun gezicht komen (en hun pinknagels) zo lang mogelijk te laten groeien, heel sexy

- dat ananas niet aan een boom groeit (zoals bijv. papaya en mango) maar aan een kleine struik vlakbij de grond!

- dat in geen enkel land zo lekker gemasseerd wordt als in Thailand

- hoe thee, koffie en rijst verbouwd worden en welk proces deze doormaken voor ze bij ons in de winkel liggen

- wat een geluk wij hebben dat we opgegroeid zijn in een land waar onderwijs vanzelfsprekend en kraanwater gewoon drinkbaar is, en dat we de mogelijkheid hebben ons geboortedorp te verlaten en de wijde wereld in te trekken -- maar dat thuis komen ook een fijn vooruitzicht is.

Met een tevreden gevoel kijk ik terug op de afgelopen maanden in Zuidoost Azië (ondanks mijn veelvoorkomende frustraties over cultuurverschillen en de taalbarrière); ik weet zeker dat ik nog vaker ga terugkomen in deze regio!