Koh Rong: zee,strand & jungletour met happy ending
Blijf op de hoogte en volg Belle
22 December 2013 | Cambodja, Preah Seihanouk
Na een paar dagen in Phnom Penh geweest te zijn, waar we de Killing field en het Tuol Sleng museum hebben bezocht en een halve dag kookcursus hebben gevolgd, kwamen Anne en ik vrijdag aan het eind van de ochtend aan op het eiland Koh Rong. Dit Cambodjaanse eiland in de Golf van Thailand is een stuk minder bekend onder toeristen dan de Thaise eilanden en daardoor nog relatief rustig en goedkoop. Wij zaten in een klein dorpje aan de andere kant van het eiland dan waar de meeste toeristen zitten, dus we hadden een prachtig strand praktisch voor onszelf! We hebben het weekend heerlijk gelezen, geluierd, gezond en gezwommen.
Zaterdag huurden we via een nabij gelegen resort een lokale gids in, om de ochtend met ons te wandelen door de jungle van het eiland. Hoewel Pramboen gebrekkig engels kon, werd ons verzekerd dat hij de weg door de jungle wist en ons kon leiden en dat we in geval van nood via een walkie talkie of zijn mobiele telefoon contact konden hebben met het resort. Het eerste uur verliep alles voorspoedig en liepen we over het pad dat Pramboen vrijmaakte met zijn grote hakmes (waarvan wij er allebei ook eentje kregen), genietend van de geur van de jungle, de mooie groentinten en de stilte om ons heen. Maar al snel liepen we niet meer op een pad maar dwars door de bomen en struiken heen, en onze gids keek steeds vaker bezorgd naar links en rechts en hakte maar in het wilde weg om loopruimte voor ons te maken.
Na bijna 4 uur gelopen te hebben kwamen we bij een verlaten strandje, waar we neerploften om wat te eten en te drinken en onze benen even rust te geven. Het was overduidelijk dat Pramboen geen idee had waar we waren en hoe we weer terug moesten gaan. Terwijl wij de kokosnoten die Pramboen voor ons had gehaald aan het leegdrinken en opeten waren, probeerde hij contact te maken via zijn walkie talkie en mobiele telefoon. Natuurlijk lukte dat met geen van beide apparaten, dus we zagen het al gebeuren dat we nog uren en uren zouden moeten lopen, de weg terug zoekend...
Maar al snel naderde een kleine motorboot ons, met daarin Ian en Ellis, een Australisch stel van in de vijftig met wie we tijdens het avondeten de vorige dag even aan de praat waren geraakt. Zij zijn aan het eiland-hoppen met hun eigen zeilschip en hadden ons gelukkig zien zitten vanaf hun boot, verderop in de baai. Ze boden aan Pramboen en ons mee te nemen op hun jacht en terug naar ons dorpje aan de andere kant van het eiland te brengen. Halleluja!
We zijn ze zo dankbaar; in plaats van nog uren door de jungle te moeten dwalen, lagen we het volgende uur te relaxen op hun luxe zeiljacht!
-
22 December 2013 - 17:57
Regien:
Och kind, ik ben blij dat ik het niet wist.... Ian en Ellis: wat willen jullie van me drinken?
-
22 December 2013 - 18:57
Leonie:
Lieve Belle, wat een toestand. Je moet er niet aan denken wat er allemaal nog meer had kunnen gebeuren. Soms reizen er engeltjes op je schouder en aardige mensen in bootjes mee! Moge dit soort enge gidsen je in de toekomst bespaard blijven. Veel liefs! -
22 December 2013 - 21:06
Sido:
Ha Belle, ik zit met veel plezier je reisverslagen te lezen! Veel herkenning ook van de sfeer in Azië. Ik kan de warmte bijna voelen, de moeheid van het lopen en de opluchting van jullie "redding"! Morgen ga ik met Regien (en Kitty) lekker naar de sauna, en dan zullen we zeker aan je denken! xx, Sido -
22 December 2013 - 23:21
Carry:
Haha wow, goed te horen dat jullie weer veilig op het strand liggen ;) Geniet ervan!! -
23 December 2013 - 00:26
Flo:
hi Bellie,
Dat klinkt lekker zinnig, zo'n gids die het zelf ook allemaal niet echt weet, gelukkig ben je zo'n goede netwerker en kon je lekker op de boot mee.. lijkt me echt nogal freaky om uren door de jungle te dwalen.
Veel liefs,
Flo -
24 December 2013 - 12:04
Jef:
Altijd al gedacht: zeilen is leuker en handiger dan door de jungle lopen. Misschien krijg je de smaak te pakken! -
24 December 2013 - 15:09
Linda Bloch - Tante:
LIeve Belle,
Wat een ervaring en wat goed van je dat je het nog zo positief weet op te pakken! Die Pamhoella [of hoe die ook heette moge] heeft jullie toch wel je geld teruggegeven? Eenmaal terugkijkend een mooi verhaal, maar er midden in lijkt het me een naar gedoe.
Doe mijn hartelijke groeten en dank aan Ian en Ellis! Leven de verrekijkers, de sympathieke Aussies en de motorboten!!!
lindaliefs -
28 December 2013 - 20:04
Fabienne :
Hi lieve belle,
Wat een spannend verhaal. Fijn dat de luxe jacht jullie heeft opgepikt! Mooie ervaring en een goed verhaal opgedaan!
X Fabienne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
